Rozwój schronisk górskich jest nieodłącznie związany z rozwojem turystyki górskiej. Historia schronisk to w dużej mierze zasługa osób, które wędrowały po górskich szlakach. Dzięki ich zaangażowaniu powstawały dzisiejsze schroniska górskie.
Rozwój turystyki górskiej w Tatrach był bezpośrednią przyczyną powstawania schronisk w różnych partiach gór. Turyści i taternicy, którzy udawali się w wyższe partie Tatr musieli się gdzieś zatrzymać na odpoczynek czy też nocleg. Pierwsze szlaki turystyczne w Tatrach prowadziły nad Morskie Oko i to właśnie tam powstało pierwsze górskie schronisko, wybudowane w 1836 roku.
Głównych inicjatorem budowania schronisk górskich było Towarzystwo Tatrzańskie i to pod jego patronatem powstała większość z nich. Obecnie w Tatrach polskich funkcjonuje siedem schronisk górskich oferujących dla turystów posiłki i noclegi. Większość schronisk powstawało najpierw jako szałasy narciarskie lub schrony dla pasterzy. Intensywny rozwój turystyki wymagał coraz większej ilości miejsc noclegowych dla turystów przemierzających długie górskie szlaki dlatego też z upływem lat szałasy przekształcały się w schroniska, z których możemy korzystać po dzień dzisiejszy.
Każde ze schronisk ma własna historię. Wiele nich spłonęło, lub uległo zniszczeniu w wyniku lawiny bądź huraganu. Najstarsze schronisko nad Morskim Okiem spłonęło aż dwukrotnie w roku 1865 i 1898, a jego odbudowa nastąpiła dopiero po II Wojnie Światowej. Dziś stary budynek schroniska chroniony jest jako obiekt zabytkowy.
Podobnie ma się historia Schroniska w Dolinie Pięciu Stawów Polskich, które powstało najpierw jako kamienny schron. Z biegiem czasu i rozwojem turystyki zostało rozbudowane, a w 1945 spłonęło. Polskie Towarzystwo Tatrzańskie wybudowało nowe schronisko dopiero w 1953 roku i służy ono turystom do dziś.
Ciekawą historię ma również Schronisko na Hali Ornak. Na początku funkcjonował tam jedynie szałas pasterski, który z biegiem lat modernizowano i przebudowywano. W czasie rwania II Wojny światowej schronisko służyło partyzantom radzickim i kurierom tatrzańskim jako przystanek w drodze na Węgry. W 1945 roku schronisko uległo zniszczeniu w czasie walk Niemców z partyzantami. W 1948 roku wybudowano schronisko na Małej Polanie Ornaczańskiej, i funkcjonuje ono do dnia dzisiejszego.
Podobną dramatyczną historię posiada schronisko na Polanie Chochołowskiej, które spłonęło niemal w ostatnich dniach wojny. W Dolinie stacjonowały bowiem oddziały partyzantów polskich i radzieckich. W wyniku walk z oddziałami hitlerowskimi schronisko zapaliło się od pocisków artyleryjskich. Budowę dzisiejszego schroniska, które znajduje się w miejscu spalonego budynku rozpoczęto w 1951 roku z inicjatywy Polskiego Związku Narciarskiego.
Zdarzało się również, że schroniska ulegały zniszczeniu w wyniku śnieżnych lawin.
Taką nieszczęśliwą historie posiada Schronisko na Hali Kondratowej. Powstało ono w 1910 roku jako schron narciarski, który już rok później został zniszczony przez lawinę. Z biegiem lat w miejscu tym zbudowano, a następnie zmodernizowano schronisko, na które w 1953 roku spadł 30 tonowy głaz niszcząc zachodnią część schroniska. Kamienny głaz spoczywa obok schroniska do dnia dzisiejszego.
Historia schronisk górskich sięga XIX wieku kiedy to w wyższych partiach Tatr powstawały pierwsze schrony i szałasy, gdzie można się było zatrzymać. Wielokrotnie odbudowywane po zniszczeniach i modernizowane służą turystom po dzień dzisiejszy.
Strona na temat atrakcji turystycznych w Zakopanem. Zakopane atrakcje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz